ارسال: #8

دوستان گرامی:

امروز روز بزرگی برای ما بود. طبق قرار قبلی ، قرار بود این مصاحبه در کافه راندوو برگزار گردد. طی دو روز گذشته با مشورت دوستان و اتفاقاتی که به گوش ما رسیده بود به این نتیجه رسیدیم که برگزاری این مصاحبه در کافه راندوو حواشی زیادی بهمراه خواهد داشت. از جمله آنکه شنیده ها حاکی از آن بود افرادی (خارج از سایت خودمان) تصمیم داشتند برای دیدار با استاد به کافه بیایند و این موضوع باعث می گردید تا ما نتوانیم به روی سوالات تمرکز داشته باشیم. و اینکه می شد به نام ما اما به کام دیگران ...

لذا با استاد تماس گرفتیم و از ایشان دعوت نمودیم تا این نشست در منزل یکی از اعضا برگزار گردد و ایشان نیز صمیمانه پذیرفتند. هر چهار نفرِ تیم مصاحبه تقریبا از یکساعت قبل از مصاحبه در منزل بنده حضور پیدا کردند. بارها گفته بودم که فضای مجازی دیگر خیلی هم مجازی نیست. بسیاری از ما برای اولین بار بود که یکدیگر را می دیدیم اما گویی سالهاست یکدیگر را می شناسیم.

هیچ وجه مشترکی بین ما چهار نفر، چه از لحاظ سنی، چه شغلی، و یا هر چیز دیگری  وجود نداشت بجز یک چیز، عشق به دوبله و شوق دیدار با صدای خاطره ساز کودکی و صد البته تجربه ای نو. و این آغازی شد تا امیدوار باشیم در تجربه بعدی دوستان دیگری هم وارد میدان شوند.

ساعت 3 و چهل وپنج دقیقه هر چهار نفر به سمت منزل استاد حرکت نمودیم  و درست پنج دقیقه بعد ما در مقابل منزل ایشان بودیم. استاد جلال مقامی هم طبق قرار قبلی در لابی منزلشان نشسته  و منتظر ما بودند. ابتدا هر چهار نفر خود را معرفی کردیم و با اجازه دوستان این افتخار را داشتیم که خود را نماینده شما خطاب کنیم. استاد را با خود به منزل آوردیم.

لحظاتی بعد استاد در مقابل ما نشسته بودند  و پیش از هرچیز کلیپ جیسون بورن عزیز را برایشان به نمایش گذاردیم. همانطور که در همان لحظه خدمت دوستان اعلام نمودم دیدن برخی از فیلمها برایشان تعجب آور بود، سریال طلاق و مسعود اسداللهی ، دوبله اول برباد رفته و اشلی ویلکز ، و ......  استاد با اشتیاق پرسیدند چه کسی این کلیپ را درست کرده است و ما برایشان توضیح دادیم کسیکه لذت شنیدن صدای گرم شما چنان شور شوقی در او ایجاد کرد که در طول این مدت که مشغول ساخت این کلیپ بود،هرگز احساس خستگی نکرد.


این درست پیغامی بود که جیسون بورن عزیز دیشب وقتی ازشون درخواست کردم که اگر تمایل دارید با استاد صحبت کنید بدلیل حضورتان در خارج از کشور شرایط ارتباط با وایبر یا تلگرام را محیا کنم به بنده دادند. شاید به همین دلیل بود که وقتی استاد شنیدند کلیپ را یکی از اعضای سایت از آمریکا برایشان ساخته اند در پیام دستنویس خود که به یمن یادگاری برای دوستان نوشتند به این موضوع اشاره نمودند. (این پیام را همزمان با ارسال متن مصاحبه برای دوستان اسکن خواهیم نمود)


تجارب قبلی آنقدر بکارمان آمد تا در این تجربه بتوانیم به تمام مسائل و سوالات دوستان بپردازیم. ایشان پاسخهای کامل و جامعی به سوالات دوستان دادند. از مرگ غم انگیز ایرج ناظریان تا پیوستن کیکاوس یاکیده به دوبله و ماجرای یاد کردن از مرضیه در اصفهان .....


این نشست آنقدر دوستانه به اتمام رسید که نه ما می توانستیم دل از استاد بِکَنیم و نه ایشان گذر زمان را حس کردند. اما ساعت به هشت نزدیک می شد و استاد می خواستند قبل از آنکه خانم رفعت هاشم پور نگران ایشان شوند به منزل بروند. هوا تاریک شده بود و ما استاد را تا درب منزلشان مشایعت نمودیم. استاد قول دادند باز هم در محفل ما حضور پیدا کنند. بنابراین به ایشان گفتیم به امید دیدار .....


به منزل برگشتیم و حسب تجربه قبلی فایل گفتگو را بین خود تقسیم نمودیم تا بتوانیم سریعتر از گذشته متن صحبتهای استاد را برای شما ارسال کنیم. ایشان همچنین قول دادند تا تعدادی عکس منتشر نشده را از آلبوم خود انتخاب نمایند و هفته آینده خدمتشان برسیم تا آنها را برای ارسال در سایت به ما هدیه کنند. در طول مصاحبه هم دوستانیکه از قبل هماهنگ نموده بودند با موبایلشان تماس گرفته شد و ضمن صحبت با استاد جویای سلامتی ایشان شدند و آقای مقامی هم نیز متواضعانه پاسخ می دادند.


.... و در پایان با خود فکر کردیم که چه میشد اگر دیگر بزرگان نیز مانند ایشان اینقدر مهربان و افتاده بودند. استاد جلال مقامی خودشان نیز مانند صدایشان مهربان و گرم بودند ........... و همچنین در فکر اینکه در چهارمین مصاحبه سایت همچنان بدنبال آن باشم تا دوستان را بیشتر به یکدیگر نزدیک کنم و همه به این باور برسیم که در فضای مجازی ما همه اعضای یک خانواده هستیم. این سایت متعلق به همه ماست .... 
(سعی می کنیم هرچه سریعتر گفته های جالب استاد را برای دوستان ارسال داریم)
امیدوارم منصور و پدرام و اسپونز عزیز هم  برداشتها و ناگفته ها و احساسات خود را از این گفتگوی دوستانه برایمان نقل کنند.




ویرایش: پس از مشایعت آقای مقامی تا منزلشان در مسیر برگشت به منزل از مقابل کافه راندوو که رد شدیم بر آن شدیم که به کافه برویم و جویای حال مسعود خان فراستی شویم. از بیرون که داخل کافه را دیدیم چنان شلوغ بود که پشیمان شدیم و وارد نشده خارج شدیم. جناب فراستی هم ظاهرا مشغول مصاحبه بودند. چون عده ای اطرافشان را احاطه نموده بودند و بساط فیلمبرداری و .........  با خود گفتیم چه خوب شد که میزبان استاد در منزل بودیم تا کافه ....