ارسال: #28

 بزرگداشت دکتر رشید کاکاوند (محقق، شاعر، داستان‌نویس و ترانه‌سرا) عصر چهارشنبه(هشتم دی‌ماه) با حضور جمعی از هنرمندان‌ برگزار شد.این مراسم با خوش‌آمدگویی و شعرخوانی سید موسی حسینی‌کاشانی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی البرز آغاز شد و با شعرخوانی عبدالجبار کاکایی، علیرضا آذر، محمدعلی بهمنی و دیگر شعرای کشور ادامه یافت.

 در این مراسم محمد رشوند (نوازنده ویولن)، رضا صبوری (نوازنده پیانو) و پیام حصیری (آواز) به اجرای برنامه پرداختند.
 در این بزرگداشت، شخصیت‌هایی چون جلال مقامی، بهروز رضوی، مهران رجبی، حمید حامی، حسین پرنیا، حمیدرضا پگاه، منصور ضابطیان و ... نیز حضور داشتند.این مراسم از ساعت ۱۶ الی ۲۱ در سالن سیروس صابر اداره‌کل ارشاد البرز برگزار شد.

 رشید کاکاوند در سال ۱۳۴۶ در نیشابور چشم به دنیا گشود و به جز فعالیت در حوزه ادبیات، تدریس در دانشگاه و مجری‌گری در برنامه‌های دو قدم مانده به صبح، رادیو هفت، صد برگ و برنامه شبانگاهی رادیو پیام را نیز در کارنامه خود دارد. 

---

توضیح سایت سینما کلاسیک: متولیان فرهنگی استان البرز تصمیم دارند از این پس هر چند صباحی یکی از مشاهیر استان خود را با برگزاری مراسم بزرگداشت مورد تقدیر قرار دهند . با توجه به اطلاع رسانی  و پوشش خوب این مراسم و اعلام  حضور مشاهیر کرج پیش از اجرای مراسم از طریق رسانه های محلی استقبال خوبی از این مراسم شده بود و هر دو طبقه سالن مملو از جمعیت بود.

حضور افرادی چون بهروز رضوی - جلال مقامی - مهران رجبی و حمید حامی اعتبار ویژه ای به این مراسم داده بود. با وجود طولانی بودن مراسم (پنج ساعت ) متولیان مراسم با تدارک برنامه های متنوع مانع از خستگی و یکنواختی برنامه شده بودند. در اواسط مراسم مجری برنامه  اعلام نمود که میهمان ویژه ای در جمع ما حضور دارد،  گوینده ایکه همه ما در سالهای دور یکشنبه شبها .....  که جمعیت با تشویقهای بی امان خودشان مانع از رسیدن صدای مجری شدند. تشویق طولانی حضار موجب تعجب برگزار کنندگان مراسم شده بود . پس از آن نیز با پخش موزیک برنامه دیدنیها بخشهای منتخبی از این برنامه برای شرکت کنندگان در این مراسم پخش گردید که مورد استقبال مردم قرار گرفت.

در پایان مراسم نیز بازار گرفتن امضا و عکسهای یادگاری گرم بود. اما در این میان ازدحام  و شوق گرفتن امضا و انداختن عکسهای یادگاری با جناب مقامی نسبت به سایر میهمانان به حدی بود که برگزار کنندگان مراسم مجبور به مداخله شدند و نهایتا با برقراری نظم متقاضیان گرفتن عکس به نوبت به خواسته خود رسیدند. هرچند استاد مدت زیادی را سراپا ایستاده بودند و مشخص بود که خسته شده اند اما فردای روز مراسم وقتی جویای احوالشان شدم گفتند واقعا لطف مردم آنقدر زیاد بود که من از شوق آنها انرژی گرفتم و احساس خستگی نکردم.