ارسال: #119

(۱۷-۳-۱۳۹۵ ۰۳:۱۷ صبح)'برو بیکر' نوشته شده توسط:  1. مسئله‌ی تشخیص صدا: چه کسی گفته یک دوبلور باید صدای دوبلورهای دیگر را بشناسد؟

2. مسئله‌ی پاس داشتن زبان فارسی از آن حرف‌های عجیب بود. خانم شیرزاد از واژه ی «ناسینک» استفاده کردند. شما با چه ملاکی می‌گویید این واژه غلط است؟

3. دخالت در زندگی خصوصی دیگران یکی از شاخصه‌های ایرانی است. چه کسی با چه عقلی می‌پذیرد که چون سینا زند دوبلور خوبی نیست پس ایراد از مادرش (مریم شیرزاد) است؟

4. نکته‌ی بعدی که خیلی درد آور بود مسئله‌ی پیش کشیدن تحصیلات بود. من از یک نقاشِ خوب نقاشی خوب می‌خواهم و اگر صدای خوبی هم داشته باشد که چه بهتر؛ گُلی به گوشه‌ی جمالش. شما از یک دوبلور چه می‌خواهید؟ داشتن تحصیلات؟ یا توانایی در بیان و احساس؟

5.مولاناخوانیِ ژاله کاظمی را ببینید؛ اوج احساس. آن قدر احساس و حجم صدای این زن قوی است که انسان را به یاد پاواروتی می‌اندازد. کاش زودتر به دنیا می‌آمدم و پیشنهاد خواننده‌ی اُپرا شدن را به ایشان می‌دادم. به نظر من، حافظ‌خوانیِ خوب برای یک دوبلور خیلی واجب‌تر و مهم‌تر از شناختن دوبلورهای دیگر است. 

6. نکته‌ی دیگر ایراد یکی از دوستان به مدقالچی بود که چرا ایشان در مورد مهدی آژیر گفته «دوبلور بدی نبود». سئوال من از این دوست عزیز این است که چرا فکر می‌کنید همه باید از استاد آژیر خوششان بیاید؟

7. من تمام وقت به ذهنم فشار می‌آورم که چرا نمی‌توانم صدای زیبای استاد منوچهر اسماعیلی را دوست داشته باشم! می‌شود کمکم کنید؟

8. مسئله‌ی انتخاب مجری اصلاً قابل بحث نیست. افشین خان دایره‌ی کلمات زیادی ندارند و این اصلاً خوب نیست اما به هر حال بهترین گزینه بودند. برایم جالب است که دوستان می‌گویند چرا منوچهر والی زاده یا ناصر ممدوح مجری نشدند. واقعاً توهین بیشتر از این؟

9. به نظر من نباید مسائل اخلاقی بین دوبلورها را رو کرد. اصلاً درست نیست. چرا نمی‌شود جلیلوند با اسماعیلی بد باشد اما اعتراف کند که صدای او عالی است؟؟؟

10. در مورد رأی‌گیری باید بگویم اصلاً نمی‌توان به رأی مردم اعتماد کرد. مطمئناً تقلب‌های زیادی رخ خواهد داد. آخر مگر عقل قبول می‌کند که در این کار تخصی به مردم مراجعه کنیم؟

11. وقتی دیدم از ژاله کاظمی صحبت شد و ژرژ پطرسی آن طور با صلابت از این زنی که مورد نفرتِ کوته فکران است دفاع کرد، شاخ درآوردم.

12. این برنامه را با تمام کاستی‌هایش باید مغتنم شمرد.

13. به مسئله‌ی ترجمه‌های افتضاح در هنر دوبله‌ی ایران نمی‌پردازم چون فرصتش نیست.

14. غرور بیجا جایگاه انسان را به خطر می‌اندازد؛

15. ممکن است دوستان با من موافق نباشند اما به هر حال من هم یکی از همین 80 میلیون نفر هستم و در حد خودم حق اظهار نظر دارم. 

16. از سایت خوب شما که دریچه‌ای برای فهم بهتر می‌گشاید سپاس گزارم.

 


 

با عرض خوشامد به شما دوست گرامی و فهیم

تناقضهائی در صحبتهای شما هست که در نوع خود جالبند. میگوئید شناختن یک دوبلور چه اهمیتی دارد و بعد از ژاله کاظمی (بخاطر شناختی که از او دارید) تمجید میکنید ، از مهدی آژیر (بخاطر پیش زمینه شناخت) درست مثل مدقالچی خوشتان نمی آید ، از منوچهر اسماعیلی (بخاطر همان شناخت) در تیپ سازی خرده میگیرید ، از توجه یا عدم توجه به مسائل اخلاقی دوبلورها (که کاملا مربوط به مبحث شناخت است) صحبت میکنید و از فرزند خانم شیرزاد و نحوه فعالیتش (که بازهم کاملا در حیطه شناخت از اوست) بحث میکنید و از بدآمدن و خوش آمدن اسماعیلی و جلیلوند از هم (که کاملا مربوط به شناخت خود آنها و روابطشان با یکدیگر است) صحبت میکنید ، از اینکه چه کسی مجری باشد یا نباشد (که بازهم به شناخت از گویندگان مرتبط است) سخن میرانید  و الی ماشاالله. اگر مسئله شناخت مهم نبود شما با این حجم از نوشته میتوانستید در مورد گویندگان و گویندگیها نظر بدهید و سبک سنگین کنید و حتی پافشاری کنید که شناخت شما صحیحتر از شناخت دیگری است؟ شما ناخواسته روی همان بندی راه می روید که وجودش را انکار میکنید!

درخصوص اصطلاح ناسینک ذکر این نکته ضروری است که مردم ما به ترکیب پیشوند یا پسوند با اصطلاحات فرنگی (غیر از عربی) عادت ندارند. فرمایش شما در مورد اصطلاح ناعادلانه (ترکیب با عربی) درست است اما توجه کنید که کلمه ی عادلانه به همین شکل عربی نیست و از ترکیب عادل(عربی) با انه (پسوند فارسی) ساخته شده و پیش از آن آنکه یک پیشوند (نا) به اول آن اضافه کنیم با یک کلمه صرف عربی روبرو نیستیم اما سینک ، یک کلمه کامل و دقیق فرانسوی و انگلیسی است که اگر پیشوند فارسی به ابتدای آن اضافه کنیم قصه دیگری خواهیم داشت مضاف به اینکه فاصله زبان عربی با فارسی بسیار کمتر از فارسی و انگلیسی یا فارسی با فرانسوی است و دگرگونیها و ترکیبات دو زبان عربی و فارسی بسیار پذیرفته تر و ملموستر و کم عیب تر از ترکیبات غیر است. هرچند من با شما موافقم و کلماتی مانند نافرم و ترکیبات مشابه سالهاست دست و پنجه نرم میکنیم اما اجازه دهید بیشتر ازین کلمات اینچنینی را در زبان مظلوم خود تولید نکنیم.

درخصوص ارتباط تحصیلات با شغل ، خود شما بهتر میدانید تحصیلات، فهم و شعور و دانسته هرکس از زندگی و محیط اطرافش را ارتقا میدهد. چه کسی میتواند ادعا کند که دانش روی شغل بی تاثیر است؟ یک کارگر ساده ساختمان که تحصیلات دارد فکر میکنید طرز کار کردنش با یک کارگر بیسواد چگونه است؟ کافی است یک روز وقت بگذارید و فقط به کار کردن ایندو در یک کار مشابه نظاره کنید تا تفاوتها را ببینید. فکر میکنید علی کسمائی یا هوشنگ لطیف پور و یا سعید شرافت که سه تن از بزرگترین مدیران دوبله ایران بودند چگونه در کار خود بهترین شدند؟ هرسه نفر اینها سواد آکادمیک داشتند. با ادبیات فارسی و حتی بیگانه آشنا بودند. مو را از ماست درست یا غلط کلمات بیرون می کشیدند و بهترین ترکیب جملات و آدمها را برای دوبله انتخاب میکردند. تمام کارهای این سه مدیر دوبلاژ در حال حاضر از بهترین نمونه های تاریخ دوبلاژ ایران است که دیگر تکرار نخواهد شد.

در مورد صدای اسماعیلی کسی ادعا ندارد صدای اسماعیلی زیباست. اتفاقا زمخت و گاه خشن هم هست. گاهی که سعی میکند بجای جوانان صحبت کند اندکی تلطیف میشود (مانند صدای رضا خوشنویس در جوانی). کسی هم بخاطر زیبائی ، عاشق صدای او نیست. اگر قرار باشد عاشق زیبائی باشیم که صدای خیلی ها قشنگتر از اوست. از خسروشاهی بگیرید تا آرشاک. ملاک ما برای انتخاب یک گوینده ، توانمندی ایشان و نحوه کار با همین صداست. اسماعیلی از همان صدایی که شما و خیلیها از آن خوششان نمی آید مثل موم بهره میگیرد و آنرا با انعطافی عجیب به هر سو میبرد. از فوران احساسات بگیرید تا تیپ سازیهای متنوع. از تغییر فرکانس و بسامد بگیرید تا طول نفس. از ارتعاش صدا بگیرید تا چیزهائی مثل لکنت و بغض که مثل خمیرمایه واقعی به آنها اضافه میکند. اینچنین قابلیتی و چنین نبوغی زیباست وگرنه خود صدا که در یک جای بخصوص زیبائی خاصی ندارد که بخواهیم عاشقش بشویم یا نشویم. وقتی صحبت از یک گوینده میشود ما صدای او را بخاطر می آوریم. طنین 99 درصد صدای گویندگان درحال حاضر در ذهن ماست. آنها را با طول موج خاص خود در ذهن داریم اما وقتی صحبت از صدای اسماعیلی میشود (اگر صدای اصلی ایشان را در مصاحبه ها نشنیده باشید و بخواهید ملاک خود را روی فیلمها متمرکز کنید) واقعا نمیدانید صدای ایشان را با کدام نقش بیاد بیاورید چون تمام تیپ سازیهای ایشان درست عین اصل است. گاهی ما عاشق صورت یک نفر میشویم که زیباست و گاهی عاشق کسی میشویم که صورت زیبائی ندارد اما قابلیتهائی دارد که همان قابلیتها آنقدر ما را مجذوب خود میکند که از صد خوش چهره در نظر ما زیباتر می نماید.

بحث ترجمه و تحریف در دوبله در تاپیک دیگری در همین سایت پی گرفته میشود و اگر مایل بودید در آنجا به نکات خاصی که مد نظر شماست اشاره کنید