ارسال: #115

دوستان گرامی:
یکی از کاربران سایت چندی پیش ایمیلی را به سایت ارسال نمودند و با توجه به اینکه نام کاربریشان تایید نشده بود از بنده خواستند تا مطلبشان را عینا ارسال نمایم. با توجه به اینکه ارسال متن صرفا فقط توسط خود کاربران با نام کاربری خودشان امکانپذیر است لذا بنده متن ایشان را بنا به پیشنهاد خودشان  کپی/پیست نمودم. در این سایت کلیه اعضا در بیان نظرات خود (چه موافق و چه مخالف) آزاد هستند (تا جائیکه خدائی ناکرده به یکدیگر بی احترامی نکنند).بنابر این ضمن ارسال عین متن ایشان پیشاپیش از اینکه آن بخش از متن ایشان را که به رنگ قرمز مشخص نموده ام باورش کمی برایم سخت است عذر خواهی می نمایم.
(ضمنا چنانچه دوستان در خصوص پست ایشان پاسخی نوشتند برای محفوظ بودن حق ایشان در پاسخ ، نام کاربری ایشان موقتا فعال خواهد گردید)





با عرض سلام و تشکر از سایت خوب شما
من کاربر (ژاله کاظمی) هستم. فرمودید که باید تغییر نام دهم، لطفاً دلیل تغییر نام را ذکر کنید! نام هایی که من میبینم (مثل هایدی و ملانی و رابین ویلیامز و صادق کرده و مسعود و...) گویای هیچ تشابه و اشتراکی نیست. من سرسختانه می‌خواهم از نام یکی از پر افتخار ترین دوبلورهای ایرانی استفاده کنم. چرا باید آن را تغییر بدهم؟ نکته ی دوم این که بنده هر چه خواستم این متن را بفرستم خطا داد. لطفاً وارد پنل من بشوید و آن را در بخش مربوط به خودم بگذارید، و یا اگر خواستید در بخش خودتان کپی/پیست کنید. پیشاپیش سپاس گزارم

بنده نه دوبلور هستم، و نه دوبلورها را خیلی خوب میشناسم اما می‌خواهم عقل را ملاک قرار داده و چند نکته را خدمت دوستان عرض کنم. پیشاپیش بابت تندی متن پوزش می‌طلبم. به قول مسعودخان فراستی، نقد، نمک و فلفل است:

1. مسئله‌ی تشخیص صدا: چه کسی گفته یک دوبلور باید صدای دوبلورهای دیگر را بشناسد؟ جناب رابین ویلیامز در سخنان خود جسارتاً کم بیراهه رفتند. ایشان دقت نکردند که بحث «اطلاعات هنری» از بحث «توانایی هنری» کاملاً جدا است. شما می‌توانید بهترین دوبلور دنیا باشید اما صدای هیچ دوبلوری را نشناسید، اصلاً بیماری خاصی داشته باشید و صدای دیگران را تشخیص ندهید اما صاحب بهترین صدای دنیا باشید. مگر نمی‌شود؟ البته رابطه‌ای بین «اطلاعات هنری» و «توانایی هنری» برقرار است اما این رابطه ضروری نیست. «عشق به دوبله» با «عشق به دوبلورها» رابطه دارد اما این رابطه اصلاً ضروری نیست. 

2. مسئله‌ی پاس داشتن زبان فارسی از آن حرف‌های عجیب بود. خانم شیرزاد از واژه ی «ناسینک» استفاده کردند. شما با چه ملاکی می‌گویید این واژه غلط است؟ مگر شما از واژه‌ی «ناعادلانه» استفاده نمی‌کنید؟ مگر از واژه ی «ناغافل» (که اتفاقاً غلط هم است) استفاده نمی‌کنید؟ روی چه حسابی به خانم شیرزاد که اتفاقاً خیلی زیبا صحبت می‌کردند و سعی داشتند تا حد امکان فارسی صحبت کنند (مثلآً به جای «حقیقتاً» بگویند «به حقیقت») ایراد می‌گیرید؟ دلیلتان ذکر کنید تا ما هم باخبر شویم. شاید به اطلاعات زبان شناسی‌مان افزوده شود.

3. دخالت در زندگی خصوصی دیگران یکی از شاخصه‌های ایرانی است. چه کسی با چه عقلی می‌پذیرد که چون سینا زند دوبلور خوبی نیست پس ایراد از مادرش (مریم شیرزاد) است؟ جناب «سعید» عیناً گفتند: «چطور بعد از 15 سال نتوانسته پسر خود را در زمینه دوبله به رشد برساند» این حرف شما با هیچ ملاک عقلی سازگاری ندارد. اولاً مگر شما اطلاع دارید که شیرزاد روی سینا کار کرده و موفق نبوده و فرضاً هم کار کرده باشد، آیا بی استعدادی سینا را به پای مادرش می‌گذارید؟ عجبا! ارسطو استاد اسکندر بود اما موفق نشد او را آدم کند پس لابد ارسطو مشکل داشته است!!!! خلط مبحث تا کجا؟ 

4. نکته‌ی بعدی که خیلی درد آور بود مسئله‌ی پیش کشیدن تحصیلات بود. من از یک نقاشِ خوب نقاشی خوب می‌خواهم و اگر صدای خوبی هم داشته باشد که چه بهتر؛ گُلی به گوشه‌ی جمالش. شما از یک دوبلور چه می‌خواهید؟ داشتن تحصیلات؟ یا توانایی در بیان و احساس؟ [ ضمناً شما استاد بهرام را به عنوان نمونه‌ی باسواد مثال زدید هر چند که درست بود اما می‌شد مثال والاتری زد. ژاله کاظمی در این زمینه از همه سر بود. با داشتن کارشناسی و کارشناسی ارشد از آمریکا که هنوز هم برای ما ارزشمند است. ایشان به راحتی می‌توانست در دانشگاه به تدریس بپردازد؛ خصوصاً اینکه با فرح و هویدا و روشنفکرانی مثل بیژن الهی رابطه‌ی نزدیکی داشت (و البته بعداً با بیژن الهی ازدوج کرد)]. اما در مورد کم سوادی دوبلورهای قدیمی باید بگویم لطفاً به جوانان قدیمی دوران شاه مراجعه کنید تا به شما بگویند یک نفر با سواد ششم می‌توانست برای پرستار شدن اقدم کند. سنجیدن سطح تحصیلات آن زمان با این زمان قیاسی است به منتهای درجه مع الفارق! 

5. من با نظر استاد جلال مقامی در مورد حافظ‌خوانی مخالفم. به سایت آپارات سر بزنید و مولاناخوانیِ ژاله کاظمی را ببینید؛ اوج احساس. آن قدر احساس و حجم صدای این زن قوی است که انسان را به یاد پاواروتی می‌اندازد. کاش زودتر به دنیا می‌آمدم و پیشنهاد خواننده‌ی اُپرا شدن را به ایشان می‌دادم. به نظر من، حافظ‌خوانیِ خوب برای یک دوبلور خیلی واجب‌تر و مهم‌تر از شناختن دوبلورهای دیگر است. 

6. نکته‌ی دیگر ایراد یکی از دوستان به مدقالچی بود که چرا ایشان در مورد مهدی آژیر گفته «دوبلور بدی نبود». سئوال من از این دوست عزیز این است که چرا فکر می‌کنید همه باید از استاد آژیر خوششان بیاید؟ شاید استاد مدقالچی ملاک‌هایی را در ذهن دارند که بر اساس آن جناب آژیر برجسته نیست و یا ملاکی دارند که بر اساس آن «بچه‌گو» باید بچه باشد. چه بسا ما اگر بعدها بچه‌گو پرورش بدهیم ببینیم که ایشان درست می‌گفتند. البته این از قدر و منزلت شیرزاد و امیری و ... کم نمی‌کند اما به هر حال نظر ایشان کینه توزانه هم نبود.

7. من تمام وقت به ذهنم فشار می‌آورم که چرا نمی‌توانم صدای زیبای استاد منوچهر اسماعیلی را دوست داشته باشم! می‌شود کمکم کنید؟ به نظر شما ذهن من دچار مشکل شده و یا این که هم می‌توانم بپذیرم صدای استاد اسماعیلی عالی است و هم به این صدا علاقه‌ای نداشته باشم؟ نمی‌شود؟ صدای استاد ناصر طهماسب برای من یک چیز دیگر است اما شما هم می‌توانید بگویید صدای طهماسب عالی است اما من به صدای ایشان علاقه‌ای ندارم. قصد مشاجره ندارم اما تیپ‌گویی‌های آقای اسماعیلی در فیلم مادر قابل تشخیص بود؛ خصوصاً وقتی به جای کشاورز و هاشم پور حرف می‌زد من حتی با این که 10 الی 12 ساله بودم اما متوجه یکی بودن آن‌ها شدم. ایشان نهایتاً یک الی دو صدای اصلی دارند و بقیه‌ی صداهایشان فرعی و به راحتی قابل شناسایی است، اما تیپ‌گویی مریم شیرزاد در آن انیمیشن واقعاً غیرقابل تشخیص بود. 

8. مسئله‌ی انتخاب مجری اصلاً قابل بحث نیست. افشین خان دایره‌ی کلمات زیادی ندارند و این اصلاً خوب نیست اما به هر حال بهترین گزینه بودند. برایم جالب است که دوستان می‌گویند چرا منوچهر والی زاده یا ناصر ممدوح مجری نشدند. واقعاً توهین بیشتر از این؟ منوچهر خان با اون سن و سال بیاد مجری برنامه‌ای بشود که رمضان پور داور آن است؟ با عقل جور در می‌آید؟ کمی تأمل کنید. مگر مجری قرار بود چه کار کند که افشین نتوانست؟ البته اشتباهاتی هم داشت. اما عزیز من این در شأن منوچهر خان و ممدوح نیست که بیایند جلوی دوستان جوانشان بیاستند و مجری‌گری کنند. واقعاً کمی تأمل کنید چون این حرف خیلی خام بود. حتی اگر داوران مسابقه در حد منوچهر اسماعیلی هم باشند باز این عمل پسندیده‌ای نیست. داستان مجری‌گریِ ناصر ممدوح در آن مسابقه داستان دیگری دارد که اگر کمی تأمل کنید خودتان خواهید فهمید.

9. به نظر من نباید مسائل اخلاقی بین دوبلورها را رو کرد. اصلاً درست نیست. چرا نمی‌شود جلیلوند با اسماعیلی بد باشد اما اعتراف کند که صدای او عالی است؟؟؟ من حرفی ندارم به جز این که بگویم بازگو کردنِ این سخنان نشانه‌ی توجه شما به مسائل بی‌اهمیت و حتی خصوصی است؛ خجالت می‌کشم بگویم خاله زنکی است. از دوبلورها بت نسازید تا مجبور نباشید آن‌ها را، به دلیلی بی اخلاقی، با حسرت بشکنید!

10. در مورد رأی‌گیری باید بگویم اصلاً نمی‌توان به رأی مردم اعتماد کرد. مطمئناً تقلب‌های زیادی رخ خواهد داد. آخر مگر عقل قبول می‌کند که در این کار تخصی به مردم مراجعه کنیم؟ نمونه‌اش را بارها دیده ایم مثلاً در مسابقات خوانندگی داخل ایران که در نهایت مجبور شدند کار را به داوران بسپارند. مگر جادوی صدا، برنامه‌ی 90 است؟

11. وقتی دیدم از ژاله کاظمی صحبت شد و ژرژ پطرسی آن طور با صلابت از این زنی که مورد نفرتِ کوته فکران است دفاع کرد، شاخ درآوردم. شیرزاد که داستان نامه‌نگاری‌اش با ژاله را همه می‌دانند از بس هول شده بود گفت «bravo». دیدنِ تصویر زنده یاد ژاله کاظمی در نوع خودش مثل دوپینگ بود برای من. جالب است که از ژاله کاظمی صحبت می‌شد اما عکس در و دیوار را نشان می‌دادند. تدوین‌گر برنامه به صحرای کربلا زده بود. سه تصویر از ژاله کاظمی نشان دادند که یکی با حجاب بود و دوتای دیگر با قیچی و کات‌کردن باحجاب شدند. آن قدر بریده بودند که فقط بینی‌اش معلوم بود؛ البته می‌دانم جبر زمانه است. 

12. این برنامه را با تمام کاستی‌هایش باید مغتنم شمرد. اجازه دهید پایمان را روی پله‌ی اول بگذاریم تا به پله‌های بعدی برسیم. انتظار دارید که در این فضا با این همه سانسور چه کنیم؟ بنابر این، یاری برای این برنامه باشیم نه باری!

13. به مسئله‌ی ترجمه‌های افتضاح در هنر دوبله‌ی ایران نمی‌پردازم چون فرصتش نیست. اما همین ترجمه‌های افتضاح باعث فرار من از فیلم‌های دوبله شد. بعضی ترجمه‌های غلط اصلاً فیلم را عوض می‌کند. وقتی، به عنوان مثال، دوبله‌ی برباد رفته و آقای پای را دیدم و با زبان اصلی مقایسه کردم از خنده روده بر شدم. ایرانیزه نیست آقا، غلط است غلط!!! 

14. غرور بیجا جایگاه انسان را به خطر می‌اندازد؛ خواه بهترین دوبلور باشید، خواه بهترین فیزیکدان. 

15. ممکن است دوستان با من موافق نباشند اما به هر حال من هم یکی از همین 80 میلیون نفر هستم و در حد خودم حق اظهار نظر دارم. 

16. از سایت خوب شما که دریچه‌ای برای فهم بهتر می‌گشاید سپاس گزارم.