ارسال: #89

شب بوی عزیز و نازنین

یکی از درسهایی که من به شخصه از این مسابقه گرفتم این بود که اگر روزی روزگاری
به شهرت رسیدم، فراموش نکنم که هر چه انسان مشهورتر ... حساسیت بر روی رفتار و کردارش هم بیشتر.
به شخصه برخورد و منش استاد ژرژ پطرسی را بسیار دوست داشتم و خیلی خوشحالم که تصور ذهنیم از
رابین هود دوران کودکی همانطور بدون خدشه و کدورت ماند.

بنده چندین بار مورد انتقاد قرار گرفتم که چرا در برابر برخورد یکی از داوران که گفت:
" صدای شما با هیچ چسبی به بازیگر نمی چسبید " سکوت کردی.
به نظر خودم در اون لحظه سکوت بهترین پاسخ بود و بعد از پخش برنامه به این نتیجه رسیدم
که سکوتم به اندازه میلیون ها چشمی که بیننده برنامه بودند، ارزش داشت.

اعتقاد قلبی من این است که برترین و نام آورترین هنرمندان اگر در ادب و متانت سرآمد نباشند ... هنرشان
خیلی زود از جلوه خواهد افتاد و جایگاهشان در قلب طرفدارانشان متزلزل خواهد شد.