ارسال: #17

ضمن اینکه با کلیات سخنان جناب بروبیکر درباره گویندگان کودک گو موافقم تنها نکته ای که در این باره به ذهنم می رسد بحث "استعدادیابی" هست! بدین معنا که اگر روزی باب شود که بچه ها به جای بازیگران خردسال در فیلمها صحبت کنند شاید از میان همان کودکها بتوان گویندگان خوش آتیه و خوش استعدادی یافت که در بزرگسالی بتوانند جایگزین گویندگان بزرگ و  از دست رفته شوند!
مگر همین خانم امیری یا خانم شکوفنده یا غزنوی در سنین 5-6 سالگی برای صحبت کردن به جای کودکان فیلمهایی چون اشکها و لبخندها پشت میکروفن نایستادند و خدا رو شکر با استعدادی که داشتند ضمن تداوم مسیر گویندگی به دوبلورهای بزرگی تبدیل نشدند؟
نمونه متاخرش جناب سعید شیخ زاده که برای حرف زدن به جای خودش در فیلم علی و غول جنگل در سن 10-11 سالگی پشت میکروفن ایستاد و اکنون یکی از گویندگان با آتیه محسوب می شود....