1- از بیوگرافی خود بگوئید. از اینکه در اصفهان بدنیا آمدید و ... چطور شد سر از تهران درآوردید و اکبر منانی شدید؟

2- شما در آغاز فعالیت خود در اوایل دهه 40 از رادیو شروع کردید. اگر اشتباه نکنم از یک برنامه رادیوئی شبانه... بعدها حتی پس از انقلاب در صبح جمعه با شما شخصیتهای خاصی مانند فوفول  یا آقای خوش بین خلق کردید . چه رابطه ای بین دنیای رادیو و دنیای دوبله هست که اکثر گویندگان فیلم به گویندگی در رادیو یا دستی داشته و دارند و یا به این کار بی رغبت نیستند؟

3- به ندرت در دوبله فیلمهای ایرانی پیش از انقلاب حضور داشته اید (مانند پنجره). دعوت نمیشدید یا خود راغب نبودید یا علت دیگری داشت؟

4- صدای شما دارای انعطاف زیادی است. در واقع مثل موم میتوانید آنرا از خشن ترین صداها به مهربانترین اصوات تبدیل کنید. گاه این صدا میتوانید بم ترین صداها باشد و گاه ریزترین آنها. کش و قوسی که در صدای شماست حاصل چه ممارستهائی است؟

5- مردم ما شما را با صدای پورآرو میشناسند. از دوبله این شخصیت و سریال پوآرو بگوئید. نحوه گویش را مدیر دوبلاژ (مرحوم کاملی) به شما دیکته کرد یا خود شما آنرا ابداع کردید؟ شما همواره از این که به کاملی جایزه داده شد و به شما نه گلایه مند بوده اید. فکر نمیکنید جایزه اصلی، همین باشد که با این صدا در تاریخ صداهای ایران ماندگار شدید و کسی آن جایزه را بیاد نمی آورد؟

6- از فیلمهای سینمائی و قسمتهایی از همین سریال پوآرو که در آنزمان دوبله نشدند چه خبر؟ بخشهائی از این سریال اخیرا توسط یکی از شبکه های ماهواره ای کشور سازنده به زبان فارسی دوبله شد که عمدتا بخشهائی بود که بخاطر نمایش صحنه های ممیزی قابلیت پخش در ایران را نداشت. گوینده نقش پوآرو دقیقا با تقلید از لحن شما صحبت میکرد. آیا برای دوبله و پخش قسمتهائی که قابلیت پخش دارند اقدامی صورت گرفته است؟

7- کارتون سفرهای گالیور را پیش از انقلاب دوبله کردید و خود بجای شخصیت گلام صحبت کردید که جمله ی " من میدونم (یا میدونستم) که ما موفق نمیشیم" این شخصیت ، ورد زبانها شد و امروزه هم وقتی با شخصیتی منفی باف مواجه میشویم بی اختیار بیاد گلام می افتیم. از دوبله این کارتون ، گویندگان آن و خود گلام و اینکه چرا مجددا این کارتون را پس از انقلاب هم دوبله کردید بگوئید (دوبله دوم این سریال دوبله بدی بود. البته شخصیت گلام بازهم عالی بود)

8- صدای شما بهنگام گویندگی نریشن فیلمها و یا فیلمهای مستند صدای فوق العاده ایست. هروقت بیاد صحنه آغازین عمرمختار (با مدیریت دوبله مرحوم ناظریان) می افتم که با صدایی بسیار کوبنده صحبت میکنید مو بد بدنم راست میشود. شما در عمرمختار در چند نقش دیگر هم صحبت کردید. از دوبله این فیلم و از مرحوم ایرج ناظریان (مدیر دوبلاژ آن) بگوئید. 

9- صحنه آغازین پدرخوانده (دوبله دوم) با صدای شما آغاز میشود که در نقش بوناسرا به پدرخوانده التماس میکند که انتقام دخترش را بگیرد. بسیاری از منتقدین این صحنه را رعب آورترین سکانس تاریخ سینما میدانند چراکه دوربین از پشت سر پدرخوانده (در حکم شخصیتی حاکم) بر شخصیتی ضعیف زوم میشود و اوج قدرت را در تقابل با ضعف بشری به تصویر میکشد. شما با درک صحیح این صحنه با صدائی که نوعی لرزش و عجز در آن حس میشود در مقابل پدرخوانده صحبت میکنید ( فاکتوری که در دوبله اول این فیلم به آن توجه نشد). در این فیلم شما در چند نقش دیگر هم ظاهر شدید. از دوبله دوم پدرخوانده بگوئید.

10- نقشها را خود انتخاب میکنید یا به اجبار مدیر دوبلاژ در یک نقش خاص صحبت مکنید؟ خاطره ای در اینخصوص دارید؟ که نقشی به شما واگذار شده باشد که در اجرای آن اکراه داشته اید و یا راغب به انجام نبودید (اين سوال از آنجهت بود که عمدتا در نقشهای دوم ظاهر میشوید و دست خود شما و مدیر دوبلاژ برای انتخب بازتر است)

11- طی این 50 و چند سال فعالیت هنری ، چرا هیچگاه سعی نکردید یا اقلا وسوسه نشدید در نقشهای اصلی و بجای بازیگران نامدار سینمای جهان صحبت کنید؟ بودند کسانی که به محض رسیدن به فرصتی خاص چنین کارهایی کرده اند. با وجودیکه از اواسط دهه 40 مدیر دوبلاژ هم بوده اید چرا هرگز چنین ریسکی نکردید و ترجیح دادید اکثرا در نقشهای مکمل ظاهر شوید؟ البته یک فیلم از شما بیاد دارم که بجای بازیگری مثل اسپنسر تریسی صحبت کرده اید : شیطان در ساعت 4 (منظور ، بازیگران بزرگ تاریخ سینماست وگرنه در نقشهای اصلی بسیاری ظاهر شده اید. مثلا شخصیت اسپایک در سریال مشهور پیشتازان فضا)

12- از فیلمهائی که مدیریت دوبله آنها را بر عهده داشته اید صحبت کنید. در بین فیلمهای ایرانی فیلم شب بیست و نهم را بیاد می آورم که مدیریت کردید که فیلمی ترسناک در سینمای ایران بود. ظاهرا به مدیریت دوبله فیلمهای خارجی و کارتون بیشتر از مدیریت دوبله فیلمهای ایرانی تمایل دارید.

13- در فیلمهای ایرانی بیشتر روی کسانی مثل کیومرث ملک مطیعی (بطور مثال در فیلمهای ترن ، شیلات ، مردی که زیاد میدانست و شیلات) و حمید دلشکیب ( مثلا در فیلمهای گلهای داوودی ، بازجوئی یک جنایت و جمیل) و همینطور جهانگیر فروهر صحبت کرده اید. چرا این بازیگران؟

14- فیلمهای ایرانیی که پس از انقلاب که عموما صدای شما روی آنها بوده است از جمله پرفروشترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران هستند (مانند ترن ، سناتور ، عقابها ، تاراج ، جنگ نفتکش ها ، دادشاه ، افق ، گذرگاه ، هراس و  ...). تا چه حد به سینمای اکشن (غیر از مقوله فیلمهای دادگاهی که میدانم علاقه شخص شماست) علاقمند هستید و این علاقه تا چه حد در حضور شما در دوبله فیلمهای حادثه ای  تاثیر داشته است؟

15- در سال 1388 کتابی با عنوان "سرگذشت دوبله ایران و صداهای ماندگارش" منشر کردید که بیشتر به یک گزارش کار شبیه بود تا کتاب. اما یادمانی کامل از تمام کسانی بود که در تاریخ دوبلاژ ایران دستی داشته اند. در واقع نام بردن از 590 نفر گوینده کار کوچکی نبود. چیزی که بعدها در تالیف کتاب "تاریخچه دوبله ایران" (نوشته ژیرافر) مورد استفاده قرار گرفت بدون اینکه به کتاب شما اشاره شود. درخصوص این کتاب و اینکه چرا بعدها با اصلاحات و تکمیل اطلاعات تجدید چاپ نشد توضیح دهید. کتاب گویندگی در صدا و سیما را من ندیده ام (کتاب دوم شما)

16- شما گویش خاصی را روی فیلمهای مستند بکار میگیرد که ناصر ممدوح در اوایل انقلاب هم در مقطع زمانی 1359 تا 1363 از آن (در گویش فیلمهای مستندی که به کهکشانها و کره زمین مربوط میشد) بهره جست و پیش از او در قبل از انقلاب عطاالله کاملی (در مستندهایی که به جنگهای ویتنام و جهانی مربوط میشد). صدائی جدی و تاثیرگذار . عمده مستند گوهای ما (از لطیف پور بگیرید تا رسول زاده و حتی نماینده) از لحنی منعطف تر استفاده میکردند. در این مورد خاص که میدانم یکی از علاقه های شماست توضیح دهید.

17- شما یکی از تیپ سازان قهار تاریخ دوبلاژ ایران هستید اما متاسفانه از قابلیتهای خود بشکل کامل استفاده نگردید. بودند کسانی که در تیپ سازی در سطحی پایین تر از شما بودند اما به مدد ساخت یک تیپ خاص، مشهورتر از شما شدند . چرا هرگز سعی نکردید یک تیپ خاص و مشهور در فیلمهای سینمائی خلق کنید که بجای بازیگری خاص در فیلمهای دیگر وی نیز تکرار شود و در یادها بماند ؟ (درست مانند کاری که امثال زرندی و حمید قنبری کردند).

18- فکر نمیکنید خود جامعه دوبله در گمنام ماندن خود و اعضایش مقصر است ؟ آنطور که حتی در طول این سالها در جشنواره های سینمائی کسی یادی از آنها نمیکند؟ آنطور که حضور گویندگان در هرجا صرفا جنبه تبلیغی برای خود برنامه دارد و کسی در پاسداشت هنر آنان قدمی برنداشته است.

19- ارتباط شما با مدیران دوبلاژی چون مرحوم کسمائی ، لطیف پور و مرحوم شرافت چگونه بود؟ با کدامیک از گویندگان یا مدیران دوبله قرابت بیشتری داشته و یا دارید؟ 

20- شما در تربیت شاگردان تلاشی خوب و مستمر داشته اید. بسیاری از گویندگان و مدیران دوبلاژ از بحث آموزش گریزانند. اهمیت زنده نگه داشتن دانسته ها و داشته ها از نظر شما به چه میزان است؟

21- با وجود توانائی خاص در گفتن اخبار (که بعنوان گوینده خبر در رادیو ایران هم فعال بودید) چرا گویندگی خبر را مثل ناصر احمدی که در دهه 60 گوینده خبر تلویزیون بود و یا مثل نورالدین ثابت ایمانی که پیش از انقلاب گویندگی خبر میکرد) چرا در تلویزیون گویندگی خبر نداشتید؟ اصولا چرا هیچگاه در زمینه بازیگری در سینما و تلویزیون قدمی برنداشتید؟

22- یک خاطره جالب از دوران کاری خود در دوبله برای ما بگوئید.

(آخرین ویرایش در ۸-۸-۱۳۹۴ ۱۱:۲۹ عصر توسط: برو بیکر.)