ارسال: #6

وقتی دوستی ها اینقدر نزدیک میشه .
امروز پانزدهم آذر بود .
نصف شب یکی از دوستام به موبایلم زنگ زد ولی نتونستم جواب بدم و در حالت خواب و بیداری زدم رو سکوت .
وقتی صبح کلهء سحر بیدار شدم دو مورد توجهم رو جلب کرد . یکی پیام دوستم و دومی برف زیادی که باریده بود .
حدود ساعت 7 و نیم 8 دوست دیگری با فاصلهء فرسنگها و در شرایطی که هیچ گاه همدیگر رو از نزدیک ندیدیم به فیس بوکم پیامی فرستاد .
این یکی بیشتر خوشحالم کرد .
دوست اولم ( سیروان یا به قول خودم سیر1 ) ترانه سرا ، آهنگساز ، دوبلور و خواننده / یک دنیا ماچ و تبریک اس ام اس کرده بود و همین بعداز ظهرم همدیگر رو دیدیم و تو جمع هم دوباره این موضوع تکرار شد ( خب بهرحال چون نزدیکه زیاد سورپرایز کننده نبود برام ) .
اما دوست دوم ، کسی که قبل از اعضای خانواده پیام تبریکش رسید ، مردی از اهواز ، هنرمندی بزرگ ، آهنگساز ، ستاره شناس ، بولیت ، داداش ارشاد عزیزم .
یک علاقه ، چند هنر در یک محفل دوستانه کاربرانش را تا حدی به هم نزدیک میکند که گاهآ از اعضای نزدیک خانواده بهت نزدیکترند و در پانزدهم آذر قبل از همه تولدت را تبریک میگویند.
امروز تولدم بود .
دیگر حرفی برای گفتن نیست .
29 و ... .