ارسال: #11

یکی از برنامه خوبی که اخیرا من در سیمای ایران و از شبکه نسیم دیدم مسابقه شب کوک بود. برادران دمیرچی که دو جوان جویای نام و با انگیزه بودند پس از 38 از گذشت انقلاب ، که موسیقی در آن همیشه مورد کم لطفی بوده است به اقدامی جالب دست زدند و مسابقه ای با الگو برداری از نمونه های خارجی آن به نام شب کوک به راه انداختند که طی 6 ماه اخیر در دو سری پخش و در نهایت از بین 210 نفر ، 4 نفر به فینال رسیدند و یک نفر را بعنوان بهترین معرفی کردند. آغازگر چنین تلاشهایی در تلویزیونهای فارسی زبان برنامه آکادمی گوگوش بود که برای اولین بار توسط گوگوش ، خلعتبری و سعیدی و با اجرای رها اعتمادی شکل گرفت و تا سه فصل پیش رفت. بعدها در شبکه من و تو انگلستان برنامه دیگری با همان اصول با نام استیج روی آنتن رفت که توسط کیوان و مرجان عباسی تهیه شد و مجری آن هم رها اعتمادی بود. در این سری از مسابقات انتخابها توسط مردم و از طریق شبکه های مجازی و یا اس ام اس صورت میگرفت...



آنچه مهم است اینکه در شبکه های ماهواره ای دست تهیه کنندگان کاملا باز است. از استودیودی بزرگ و خوش رنگ و لعاب با دکورهای عظیم مجهز به دستگاه های دیجیتال بگیرید تا نورپردازیهای خیره کننده و فیلمبرداریهای فوق العاده با دوربینهای ثابت و متحرک. از آزادی رقص و حرکات بدن بگیرید تا آزادی حضور زن و مرد و جذابیتهای بصری آرایش شرکت کنندگان و لباسهایی که ویژه این مسابقات سفارش داده میشوند. حتی وسعت انتخاب ترانه هم وسیع تر است و حتی صحبتهای خودمانی مجری و شرکت کنندگان و داوران هم محدویت خاصی ندارد.

اما در برنامه وطنی ما ، برنامه شب کوک با چنین رقیب هائی پا به میدان گذاشت. خواندن آثار موسیقی وطنی ، با انتخابهایی محدود ، صرفا جماعت مرد ، با دوربینهایی که مانور چندانی در استودیویی کوچک نمیتوانست داشته باشد (علیرغم حضور دو فیلمبردار کهنه کار) ، با دکورهایی معمولی و البته در سری دوم بهتر ، اما با یک مجری تواناتر و با داورانی باسوادتر که بغیر از عزیزم گفتن بلد بودند در محدوده علمی خود چیزهائی غیر از خوب بود هم بگویند. شوخیها رفته رفته زیاد شد و برنامه از حالتی خشک و عصا قورت داده خارج گردید و در مراحل پایانی در نوروز 95 به اوج خود رسید. باربد بابائی پدیده این برنامه که گوئی سالها مجری بوده است همه کاره برنامه بود. از کارگردان هنری بگیرید تا مجری گری. اینبار کارگردانی فنی تلویزیونی را مسعود فروتن (از اساتید فن و خبره اینکار) سپردند و حاصل کار در مرحله دوم بهتر بود.



در محافل رسانه ای انتقادهای زیادی از این برنامه شد. از شکل اجرا بگیرید تا دکور. منتقدین از یاد برده بودند که این برنامه مراحل آغازین خود را با چنان شرایطی که گفته شد آنهم در رقابت با کسانی که ده ها سال است خبره این کارند شروع کرده اند. آنها غافل بودند که سیمای ما تا دیروز حتی رخصت نمیداد کسی جلو دوربین بخندد اما امروزه مجبور است تا با برنامه هایی چون خندوانه به خنده هم فکر کند. سیمائی که تا دیروز حتی رخصت نمیداد کسی مقابل دوربین بشکل زنده آوازی بخواند و خواندنیها تماما لب زدن بود و بس. سیمائی که حضور زن را در محافل موسیقی لکه ننگ میدانست اما دیدیم و می بینیم که به آرامی این محدودیتها کنار میروند... مطمئنا برنامه ای چون شب کوک بزودی یکی از بهترینهای سیما خواهد بود چنانکه در همین مدت کوتاه هم موفق بود

تنها آرزوی من طراحی یک مسابقه با چنین شمایلی با اصول خوانندگی موسیقی سنتی و کلاسیک ما و حضور کسانی چون شجریان ، ناظری  و دیگرانی که عمری را در این هنر گذاشته اند بعنوان داور است. آموختنی ها از موسیقی سنتی و صحبتهای داوران این رده بسیار بیشتر از موسیقی پاپ و جاز است. ملت ما تشنه آموختن موسیقی است و موسیقی روغن صافکاری دستگاه ذهن و روح آدمی.