ارسال: #1

سرناد نام قطعه ای است ساخته ی آهنگ ساز نامدار اتریشی عصر رمانتیک, فرانتس شوبرت که در اصل برای آواز و پیانو و به عنوان قطعه ای از مجموعه ی آواز قو نوشته شد و در آینده نمونه ای از اجراهای آوازی آن تقدیم دوستان خواهد شد. در این جا اجرایی تقدیم دوستان می گردد که در آن ویولن جایگزین آواز شده است؛ ویولونی که نوازنده ی آن, جاشوآ بل یکی از برجسته ترین نوازندگان حال حاضر دنیاست.

شاید خالی از لطف نباشد اگر به معنی واژه ی سرناد (serenade) هم اشاره گردد. این واژه در زبان انگلیسی به معنای یک قطعه ی ملایم موسیقی یا آوازی است که برای کسی خوانده شود, خصوصا آوازی که شب ها یک مرد شوریده حال پایین پنجره ی زنی که دوستش می دارد, سر می دهد.




اولین برخورد من با عنوان این آهنگ برمی گردد به شیطنت های دوره ی نوجوانی در ظهرهای تابستان که اهل خانه در خواب نیمروزی بودند و من سراغ کتابخانه ی پدر می رفتم. به علت عطش سیری ناپذیری که برای خواندن داشتم, تقریبا تمامی کتاب های کتابخانه را مطالعه کرده بودم و تنها کتاب هایی باقی مانده بود که پدر مطالعه ی آن ها را برای سن من مناسب نمی دانستند.

یکی از این کتاب ها, مجموعه داستان سگ ولگرد مرحوم صادق هدایت بود. هر یک از داستان های این کتاب را به جای خود بسیار دوست می داشتم, اما داستان تجلی برایم چیز دیگری بود... حکایت نوازنده ی تهیدست ویولونی که در کافه ها کار می کرد و وقتی دست به آرشه می برد, به قول راوی داستان, هاسمیک, چون نیمه خدایی به نظر می رسید. در صحنه ای از داستان, این نوازنده برای هاسمیک که شبیه زن مورد علاقه ی سال های دیر و دور جوانی اوست, سرناد شوبرت را می نوازد, اجرایی که به بهترین هنرنمایی زندگی او بدل می شود. از همان زمان این نام در ذهن من ماندگار شد تا بعدها که اصل آهنگ را شنیدم و هوش از سرم برد. عذر تقصیر بابت اطاله ی کلام .... شاد باشید و سربلند


http://s3.picofile.com/file/8214272876/s...e.mp3.html