ارسال: #21

مستند  آفریقا

The hunt - 2013

محصول انگلستان شبکه BBC

تهیه کننده و کارگردان: دیوید آتنبرو


مدیر دوبلاژ : اکبر منانی
گوینده: اکبر منانی
 


یک مستند جذاب و دیدنی دیگر از دیوید آتنبرو. این مستند در هفت فصل ساخته شده است. هر قسمت این مستند  60 دقیقه است و هر فصل آن به بخشی از طبیعت و حیات وحش زیبای آفریقا می پردازد. اولین فصل آن به حیات وحش در کالاهاری میپردازد و دیوید آتنبرو دوربین خود را در فصلهای بعدی به ساواناه و کنگو میبرد.
نریشن این مستند در نسخه اصلی بی بی سی توسط خود آتنبرو بیان میشود. اما در نسخه دوبله شده توسط صدا و سیما اکبر منانی با همان گویش منحصر بفردی که در مستند شکار به آن اشاره شد گویندگی میکند.

منانی  به زیبایی تمام هنگام حمله یک شیر درنده به شکار خود چنان گویش خود را تغییر میدهد که شما با تمام وجود در فضای مستند قرار میگیرید. وقتی یک ببر در کمین طعمه خود در لابلای بوته ها نیم خیز و آرام در حال حرکت است او نیز صدای خود را آرام میکند و به آهستگی گویندگی میکند گویی خود منانی در کالبد یک ببر میخواهد بسوی طعمه خود حمله کند. ترس حاکم بر حیواناتی که در خطر شکار شدن قرار گرفته اند را او بخوبی ادا میکند. این در حالیست که پیش از این اغلب مستند گوها به تقلید از روشی که اولین بار هوشنگ لطیف پور پایه گذار آن بود با شیوه دیگری مستند ها را دوبله میکردند.

البته سبک هوشنگ لطیف پور هم در نوع خود جالب بود. صدای هوشنگ لطیف پور مانند یک نت موسیقی به روی یک گام ثابت نواخته میگردید. در اینوع نریشن گویی برای گوینده حمله یک شیر به گله بوفالوها با آب خوردن گله فیلها از برکه ها هیچ فرقی ندارد و گوینده هر دو آیتم را به یک صورت و یکنواخت ادا میکند. زنده یاد احمد رسول زاده نیز بعدها با سرلوحه قرار دادن همین روش مستندهای زیادی را دوبله میکند. هر دو روش جذابیتهای خاص خودش را دارد و قصد من نقد کردن آنها نیست. هر چند اعتقاد دارم که در هر دو روش تجربه و نوع صدای گوینده نقش مهمی را بازی میکند. احمد رسول زاده ، ناصر ممدوح ، داوود نماینده و غلامعلی افشاریه همگی سعی بر این دارند که از همان الگوی هوشنگ لطیف پور استفاده کنند. هر چند احمد رسول زاده در اغلب مستندهایی که دوبله کرده است گاهی به صدای خود انعطاف میدهد اما باید گفت هوشنگ لطیف پور واقعا استاد اینگونه نریشن گویی هاست.

اغلب گویندگان ما دوست داشتند و دارند تا خود را در مستند گویی نیز محک بزنند اما در میان آنها تعداد گویندگانیکه در این عرصه موفق بوده اند به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد. نریشن هر فیلمی با توجه به موضوع آن گوینده خاص خودش را میطلبد. برای مثال بنظر من گوینده ای مانند عباس نباتی با درک همین موضوع اثری ماندگار از خود در برنامه آنچه شما خواسته اید از خود بیادگار میگذارد. اما چندی پیش بصورت تصادفی مستندی درباره آبزیان دریایی دیدم که منوچهر والیزاده آنچنان ناشیانه در آن گویندگی میکردند که هیچ رقبتی به ادامه تماشای آن نداشتم. یک گوینده خوب و حرفه ای در جذب مخاطبین یک مستند رکن بزرگی محسوب میگردد.