ارسال: #1

نام جستار خود گویای همه چیز است. با توجه با تجربه قبلی بهتر بود دیالوگهای ماندگار فیلمهای خارجی با فیلمهای ایرانی مجزا باشد. دیالوگها فیلمهای ایرانی حال و هوای خودشان را دارند. منصفانه نیست وقتی غرق در خواندن دیالوگی شیرین فرضا از فیلم سکوت بره ها هستیم و در حال و هوای آن سیر می کنیم پست بعدی دیالوگی شیرین باشد از بهروز وثوقی در فیلم طوقی .....

همه دوستان خود استاد هستند اما به تبعیت از جستار مشابه در سالن سینمای کلاسیک موارد زیر برای کاربران تازه واردی که در آینده به جمع ما می پیوندند یادآوری میگردد:

• 1 - از بیان دیالوگ های تکراری که در سایر سایتها به وفور دیده می شود پرهیز فرمائید.
  
• 2 - شایسته است دیالوگهای مورد نظر را خودتان شخصا از روی فیلم پیاده سازی فرمائید و آنرا عینا برای اولین بار در این جستار ارسال فرمائید.
  
• 3 - قبل از نوشتن دیالوگ حتما به نام فیلم و ترجیحا سال تولید و کارگردان فیلم نیز اشاره نمائید.
  
• 4 - قطعا ارسال یک اسکرین شات از سکانس دیالوگ مورد نظر به زیبایی ارسال شما می افزاید.
  
• 5 - لطفا هنگام پیاده نمودن دیالوگ قوانین نگارش را نیز رعایت فرمائید.
  
  

زنگ اول:
سریال زیبای بو علی سینا
کارگردان: کیهان رهگذر
سال تولید: 1364






این یکی از شیرین ترین دیالوگهای حکیم شیخ بوعلی سینا می باشد. حکیم در حال تدریس در مکتبخانه می باشد که فرستادگان خوارزمشاه برای بردن او به دربار به جهت معالجه شاهزاده که خیال می کند گاو است می آیند. این دیالوگ را سرمشق زندگی خود قرار دهید:


فرستادگان دربار: حکیم بوعلی سینا ، برخیزید و با ما بیائید
بوعلی سینا: خواهم آمد با اینکه مکتب را حرمت ننهادید اما بگوئید چرا باید بیایم ، پس از آنکه این سوال را پاسخ گفتید بگوئید به کجا می روید که همراه شما بیایم ، پس از آن بگوئید که دستور دارید مرا به جبر ببرید یا به اختیار ببرید.
پس سه پرسش شد ، یکی آنکه چرا بیایم ، دوتا آنکه کجا بیایم، سه آنکه چگونه بیایم


فرستادگان دربار: چرایش را نمی دانم ، کجایش را می دانم : دربار خوارزمشاه ، چگونه اش را نمی دانم ، ما دستور داریم شما را ببریم ، اگر به میل بیائید منت گذاشتید ، اگر به میل نیائید باز دستور ملغی نمی شود اکنون خود شیخ بگوید این جبر است یا اختیار


بوعلی سینا : پس شما به هر حال مرا به قهر می برید این جبر است اما من می توانم تلاش کنم که نیایم که نمی کنم این اختیار است. انسان نه مطلقا مختار است و نه مطلقا مجبوردر آنچه اختیار دارد هیچ جبری ندارد پس به اعتباری مختار است مسئولیت او در محدوده اختیار است ، صواب و عقاب او در این بخش است .....