وب سایت سینما کلاسیک محفل عشاق دوبله و فیلم

مشاهده پروفايل کاربر

این جستار پیش از این در سایت دیگری توسط بروبیکر استارت خورده بود. در اینجا ضمن انتقال و کامل نمودن تمام نوشته های قبلی خود، مبحث را با بررسی دیگر فیلمهای ضد آمریکایی ادامه خواهیم داد:

با سلام

این جستار 30 یا 30 نیست. جستاریست کاملا تخصصی . اگر چه با آوردن نام آمریکا چه بخواهیم و چه نخواهیم طعم و بوی سیاست از آن بلند خواهد شد. زیرا ما در یک کشور ضد امپریالیستی زندگی می کنیم اما در اینجا فارغ از هر بحث و جدل 30 یا 30 تصمیم دارم دوستان را دعوت به موضوعی نمایم که بارها در فضای مجازی بصورت پراکنده و در سایتهای مختلف به آن پرداخته شده است اما در اینجا جستاری آغاز می گردد تا تمام گفتگوها و مطالب پراکنده تجمیع گردد و جستاری ضد آمریکایی با طعم سینما آغاز گردد. جستاری که بنوعی بنظر من بیانگر آزادی بیان در حوزه سینماست.

جستار آمریکا علیه آمریکا به بررسی فیلمهای ضد آمریکایی می پردازد. فیلمهایی که در آن سیاستهای کاخ سفید و دولتمردان آمریکایی را زیر سوال می برد. و عجیب آنکه اغلب این فیلمها نیز در همان کشوری ساخته می شود که موضوع مورد بحث ماست. در تاریخ سینما فیلمهای مطرح و زیبایی ساخته شده است که در آن سیاستهای دولت آمریکا را به چالش کشیده است. این موضعگیری صرفا بر علیه دولتمردان نیست گاه کارگردانان نوک پیکان فیلم خود را علیه دستگاهها و گاه نهاد های دولتی و نظامی و حتی انتظامی (پلیس آمریکا) نشانه میگیرند و فیلم شاخصی را ارائه میدهند.

موضوع فیلمهای ضد آمریکایی مختص دوره اخیر نیست. کارگردانان آمریکایی از دیرباز فیلمهایی بر علیه سیاستهای دولتی کشور خود می ساختند. در دوران نوجوانی وقتی فیلمی آمریکایی می دیدم که در آن کشور خود را زیر سوال می برند همیشه این سوال برایم مطرح بود که چگونه آنان چنین فیلمهایی را بر علیه خودشان می سازند؟. زیرا چنین دیدگاهی اساسا در سینمای ایران تعریف نشده است. !!!!! در دهه شصت و هفتاد من هرگز یادم نمی آید در کشور ایران فیلمی ساخته شود که در آن خدایی ناکرده برخی از تصمیمات دولتی را زیر سوال ببرد. (موضوع پرداختن به فقر و معضلات اجتماعی فلسفه اش جدا می باشد).

در واقع در سینمای ایران اگر هم فیلمی ساخته می شد که در آن سیاستهای دولتی را به سخره می گرفت بیشتر مربوط می گردید به سیاستهای رژیم گذشته. بگذریم ، اما موضوع مورد بحث در این تاپیک پرداختن به فیلمهای ضد آمریکایی است که دست بر قضا در خود آمریکا نیز ساخته می شود. به همین دلیل هم نام این جستار را گذاشتم: آمریکا ، علیه آمریکا . اینکه اینگونه فیلمها توسط چه کسانی یا چه گروهی ساخته می شود و هدف آنها چیست خود نیازمند یک بحث مفصل می باشد که امیدوارم دوستان با ورود به این بحث در لابلای پستها به آن بپردازند.

هر چند از آنجا که هیچ بقالی نمی گوید ماستم ترش است برخی از این فیلمها در راستای مهندسی معکوس نام ضد آمریکایی بر خود می گیرد . اما آنچه بنظر جالب است این است که کشورهای دیگر کمتر به فیلمسازان خود اجازه می دهند تا فیلمی انتقادی علیه سیاستهای کشورشان ساخته شود . اولین بار که فیلم اسب حیوان نجیبی است را در حال تماشا بودم بسیار متعجب گشتم که کارگردان چگونه بی محابا یک افسر نیروی انتظامی را برای دریافت رشوه سوژه قرار داده است و با خود گفتم تابوی ورود به چنین مسائلی در حال شکستن است که آنهم در ثانیه های پایانی فیلم معلوم شد افسر قلابی است .

طبق آخرین تحقیقات بروبیکر ، تعداد فیلمهای ضد آمریکایی که قابل بحث باشند به بیش از 100 مورد می رسد .به امید مشارکت سایر دوستان اولین پست را نیز خود ارسال می کنم. فیلمی که در آن سیاستهای فضایی کشور آمریکا و ناسا را نشانه می رود و بسیار جای بحث دارد:

کاپری کورن یک

کارگردان: پیتر هایمز

سال تولید: 1978

فیلمی خوش ساخت با موضوعی جذاب که در اوایل دهه شصت جزو معدود فیلمهای خارجی بود که در اغلب سینماهای کشور به نمایش درآمد و صدا و سیما نیز بارها آنرا پخش نمود.ظاهرا موضوع فیلم به مزاج مسئولین آن دوره بسیار خوش آمده بود. بویژه که در آن دوره در اوایل تحولات انقلاب قرار داشتیم و موج ضد آمریکایی در میان مردم بسیار رواج داشت. اما با یک مقدمه جالب بپردازیم به موضوع فیلم:

همه چیز از سال 1960 و روی کار آمدن سی و هفتمین رئیس جمهور آمریکا یعنی جناب جان اف کندی شروع می شود. اتحاد جماهیر شوروی توانسته بود با فرستادن اولین ماهواره به فضا و سگی بنام لایکا بعنوان اولین موجود زنده که مسافر سفر بین سیاره ای شناخته می شود جنگ سرد را از آمریکا ببرد. از تکیه دادن کندی بر صندلی قدرت در کاخ سفید هنوز چند ماهی نگذشته بود که خبری تحقیر آمیز از سوی دیگر ابرقدرت جهان تن او را به لرزه در می آورد این خبر حاکی از سفر اولین فضا نورد جهان یوری گاگارین از شوروی به فضا بود.

آمریکا تحقیر شده بود و شوروی تبدیل شده بود به کانون خبرهای فضایی. کندی دست بکار می شود و از معاون خود جانسون می خواهد تا گزارشی را از وضعیت تکنولوژی فضایی آمریکا تهیه نماید و طرحی ارائه نماید تا در این حوزه آمریکا از شوروی پیشی بگیرد. نتیجه آن شد تا کنگره بنا به تقاضای ناسا یک بودجه 25 میلیارد دلاری را تصویب نماید و 400 هزار نفر و بیش از بیست هزار شرکت تحقیقاتی دست بکار می گردند برای تحقق وعده ای که کندی می خواست به مردم آمریکا بدهد:

خانمها ، آقایان : اولین فضانورد آمریکایی تا قبل از سال 1970 قدم بر کره ماه خواهد گذاشت.

در بیستم ژوئیه سال 1969 بیش از 600 میلیون از مردم جهان از تلویزیونهای خود بطور مستقیم شاهد قدم گذاشتن اولین آمریکایی بر سطح کره ماه بودند، جناب نیل آمسترانگ با دو ساعت و نیم پیاده روی بر کره ماه و آپولوی 11 در این سفر تاریخ ساز شدند. اما حرف و حدیث ها و صحت این پروژه از همان روزهای نخستین بر سر زبانها افتاد. آیا براستی جناب نیل آمسترانگ به روی کره ماه پیاده روی نمود یا اینکه او بهمراه دو همکار خود در آن لحظه تاریخی در اتاقی محبوس بودند و به روی کاناپه لم داده بودند و ضمن نوشیدن قهوه از تلویزیون مشغول دیدن شادی مردم بودند؟

بسیاری اعتقاد داشتند سفر به ماه بزرگترین دروغ قرن است اما مردم آمریکا چنان غرق در شادی بودند و غروری آنان را فراگرفته بود که هیچکس جرات نداشت چیزی خلاف میل مردم بیان کند. کم کم اولین پالسهای تردید آنهم نه از سوی رقیب سنتی آمریکا در خارج از کشور ، بلکه داخل از کشور ارسال می گردد. تناقض پشت تناقض و تا سالها کار ناسا آن بود تا پاسخ این تردیدها را بدهد به بخشی از این تناقض ها که بصورت پراکنده از سایر سایتها جمع آوری نمودم و آنرا خلاصه کردم دقت کنید:

1 - نقش جای پای جناب نیل آمسترانگ به روی سطح ماه با نقش کف پوتین او متفاوت می باشد

2 - با توجه به عدم وجود اتمسفر در ماه و عدم وزش باد پرچم آمریکا در عکس ارسالی به زمین به اهتزاز درآمده و تکان میخورد

3 - با توجه به فاصله کره ماه با زمین و سرعت امواج الکترو مغناطیسی مکالمه بین افراد ناسا در زمین با فضانوردان باید تاخیری بیش از 2 ثانیه داشته باشد حال آنکه در تصاویر و پخش فایل صوتی این تاخیر وجود ندارد مگر آنکه این مکالمه بین افراد ناسا با کسانی باشد که در اتاق کناری آنها مستقر باشد.

4 - وقتی آپولو قصد فرود آمدن به روی سطح ماه را داشته است گازهای داغ ناشی از موتورهای جت آن باید حفره ای را در زیر مکان فرود ایجاد نماید اما این سطح در عکسهای ارسالی کاملا مسطح می باشد. گویی آپولوی 11 را با یک جرثقیل به روی یک سطح شبیه سازی شده درون یک استودیوی فیلمبرداری انتقال داده اند.

5 - با توجه به عدم وجود هوا و اتمسفر در ماه تصاویری که در سایه قرار دارند بهیچ عنوان نباید دیده شوند اما در تصاویر ارسالی از سوی آپولوی 11 اجسام در سایه نیز قابل رویت هستند .( در زمین با توجه به ملکولهای هوا نور از طریق همین مولکولها در سایه نیز تشعشع ایجاد می کنند و اجسام قابل دیدن هستند) .

6 - با توجه به دیده شدن سایه های همگرا در تصاویر مخالفین این سفر بیان نمودند مانند استادیومهای ورزشی منابع نور متعددی در استودیو بکار رفته است که باعث ایجاد سایه های همگرا شده است و این خود دلیلی است که فیلم در یک استودیو شبیه سازی شده است.

7 - عدم وجود ستارگان در آسمان در تصاویر ارسالی باز خود دلیلی است بر ساختگی بودن این سفر.

و ..............

تمام اینها دلایلی بود که تا مدتها نقل روزنامه ها و مجلات آمریکایی بود و آنها مرتبا دلیل می آوردند که اساسا جناب نیل آمسترانگ بجای قدم نهادن بر سطح ماه در یک استودیوی فیلمبرداری قدم گذاشته است. دلیل آنها هم برای مطرح کردن این مسائل این بود که با توجه به شکست پروژه، دولت آمریکا نمی توانست اذهان عمومی را در خصوص این هزینه 25 میلیون دلاری که از محل مالیات دهندگان تامین گردیده بود را قانع نماید. بنابراین پروژه حتما باید با موفقیت به اتمام می رسید.

اما بشنوید از ناسا، ناسا برای هر تناقضی که از سوی منتقدان مطرح میگردید دلایل محکم و کافی ارائه می نمود که ذکر آنها خارج از حوصله این مجال است اما همینقدر بدانید که رفته رفته بر تعداد مشکوکین به این سفر اضافه میگردید. در مجموع درست 5 سال بعد از این سفر در سال 1974 بیل کیسینگ با چاپ کتابی بنام ما هرگز به ماه نرفته ایم اولین ضربه تشدید شک را بر ناسا وارد نمود . اما درست در زمانیکه این بحث ها در حال فروکشیدن بود چهار سال بعد دومین ضربه در خصوص جعلی بودن این سفر با نمایش یک فیلم جنجال برانگیز در بین مردم به ناسا وارد می گردد. سال 1978 فیلم کاپری کورن یک با شبیه سازی این ماجرا اما به گونه ای دیگر دولتمردان آمریکا را (البته به ظاهر) به دروغگویی و فریب مردم جهان متهم ساخت که مفصلا به این موضوع خواهم پرداخت.

اما در نهایت سومین ضربه را شبکه فاکس نیوز با یک مستند جنجالی در اوایل سال 2001 بنام تئوری توطئه : آیا ما بر ماه فرود آمده ایم؟ بر پیکر ناسا وارد می سازد. هر چند در این جستار ضربه های اول و سوم موضوع مورد بحث ما نیست و ما فقط به ضربه دوم و ساخت فیلم کاپری کورن یک خواهیم پرداخت اما همینقدر بدانید که با عنایت به این موضوع که فاکس نیوز یکی از شبکه های معتبر و محبوب در آمریکا بشمار می رود آمار و نظر سنجیها بیانگر این موضوع می باشد که پس از نمایش این مستند در این شبکه تعداد مشکوکین به این سفر از 6% در آمریکا به 20% افزایش پیدا می کند.

اما بشنوید از کاپری کورن یک . پیتر هایمز با الهام از بدبینی مردم آمریکا به پروژه سفر به ماه سناریوی این فیلم را می نویسد. او بسیار هوشمندانه عمل می کند. در این فیلم سه فضانورد باید توسط سفینه کاپری کورن یک به کره مریخ بروند. او بسیار هوشمندانه مقصد را مریخ تعیین می کند زیرا اگر مقصد ماه باشد در واقع این شبهه بوجود می آمد که او دارد یک واقعه حقیقی را به تصویر می کشد. او دقیقا سه فضانورد را سوار بر سفینه می کند. آپولوی 11 نیز سه مسافر داشت.

اما لحظاتی قبل از پرتاپ سفینه یک مامور اطلاعاتی نزدیک سفینه می شود و با تهدید از سه فضانورد می خواهد سفینه را ترک کنند و با او بروند. آنها سه فضانورد را به جایی می برند که سطح مریخ و سفینه کاپریکورن یک را در آن شبیه سازی نموده اند و برای آنها توضیح می دهند که کاپریکورن یک بهیچ وجه شانس رسیدن به مقصد را ندارد و از آنجا که مردم آمریکا تاب شکست دیگری را ندارند لذا مجبوریم به آنها دروغ بگوئیم.

در ادامه فضانوردان با اتکا به هوش خود در می یابند قطعا پس از اتمام نمایش فرود آنها در مریخ در راه بازگشت با سانحه روبرو خواهند شد و در نتیجه از نظر مردم آنها خواهند مرد. لذا آنها از پایگاه فرار می کنند اما تنها چارلز بکمک خبرنگاری بنام رابرت کالفیلد شانس فراری موفقیت آمیز نصیبش می گردد. سکانس پایانی فیلم هم بسیار جالب به پایان می رسد. چارلز درست در لحظه ای که رئیس پروژه در مراسم یادبود آنها مشغول سخنرانی درباره رشادتهای این سه فضانورد می باشد خود را به مراسم می رساند و فیلم به پایان می رسد.

در واقع کارگردان عاجز است تا بخواهد ماجراهای بعد از این رسوایی را بتصویر بکشد و ترجیح می دهد فیلم در همینجا به پایان برسد. زیرا ماجرای بعد از این رسوایی را در واقع مردم آمریکا از حفظ هستند. اما در واقع آیا کاپری کورن یک را باید یک فیلم ضد آمریکایی بدانیم؟

در پاسخ باید گفت این فیلم به ظاهر تمام نشانه های یک فیلم ضد آمریکایی را دارد و در همه جا معتقدند که سفر به مریخ توسط کاپریکورن یک در واقع به چالش دعوت کردن سفر به ماه توسط آپولوی 11 می باشد. شاید به همین دلیل هم این فیلم در ایران مدتها در سالهایی که شعار مرگ بر آمریکا از نان شب واجبتر بود بر پرده های سینما می درخشید و صدا و سیما نیز بارها و بارها آنرا نمایش داد.

شخصا معتقدم این فیلم در واقع قصد داشت موضوع توطئه را لوث نماید. بسیاری اعتقاد دارند وقتی هالیوود دست به ساخت یک فیلم افشاگرانه می زند در واقع هدف آنست که ذهن مردم را از یک موضوع بزرگتر منحرف کنند. اگر چنین فرضیه ای را بپذیریم پس باید دید در سال 1978 چه واقعه بزرگتری در آمریکا روی داده بود که دولتمردان نمی خواستند اذهان عمومی روی آن زوم شود؟ تحقیقات بروبیکر تا این لحظه به نتیجه ای نرسیده است.

اما فرضیه دوم : آمریکائیان خواستند با ساخت این فیلم حسن نیت خود را به جهانیان نمایش دهند. سفر به مریخ هنوز که هنوز از آرزوهای بشر است که به آن دست نیافته است. در واقع آنها خواستند بگویند که سفر به مریخ صحت ندارد اما در سفر به ماه شک نکنید. تمام دنیا این فیلم و صداقت هالیوودی را تحسین کردند این خود برای آمریکا یک موفقیت محسوب می گردید. در مجموع همه کاپری کورن یک را یک فیلم ضد آمریکایی می نامند اما شما باور نکنید. (البته اگر توجیهات بالا شما را قانع می کند.)

وب سایت سینما کلاسیک محفل عشاق دوبله و فیلم