(۱۶-۹-۱۳۹۴ ۰۹:۱۲ عصر)برو بیکر نوشته شده توسط:  

 

بیاد فرانکنشتاین دوست داشتنی          

(۱-۵-۱۳۹۵ ۱۲:۴۲ صبح)'اسپونز' نوشته شده توسط:  حدود یک هفته است که منصور و بروبیکر عزیز به انجمن سر نزده و ما را از نوشته های پربارشان محروم کرده اند. امیدوارم هرجا که هستند در صحت و سلامت بوده و بزودی ایشان را در جمعمان ببینم.

با آرزوی بهروزی برای همه دوستان
 

 

 

• رهگذر بی نشان (که نه رهگذر بود و نه بی نشان . صاحب خانه بود و با نشان)
• جیسون بورن ( که از آنسوی آبها دلش با ما می تپید و دستان گرمش در دستان ما بوده و هست )
• محمد ( که آنقدر عالم و دلنازک و مهربان است که من شرمنده خودش و مرامش همیشه بوده ام و هستم)
• پدرام ( که در عین کم سن و سال بودن ، متانت و درک و فهمش به پیرهای ادیب می ماند)
• رابرت میچم ( یاری بی حاشیه ، بی منت ، بی تکلف و آگاه و مطلع)
• اسپونز ( که هنوز که هنوز است قرار است چند دندان خراب مرا به مدد تجربه دندانپزشک بودنش درست کند )
• ایرج ( که وفایش به محمد بیشتر از وفایش به هرکس دیگری بود درحالیکه یاد و خاطرش در دل ما همیشه به نیکی زنده است)
• اکتورز ( که خود را یک عمر شاگرد ما میدانست اما در نهایت بواقع آنقدر بزرگ و متین شد که من در جایگاه شاگردی او قرار گرفتم).
• پرشیا ( که یک خودساخته ادیب بوده و هست و حکایت صبرش حکایت صبر عیسای ناصری است. هم در زندگی شخصی و هم مجازی)
• بن وید ( که مهرش و مهارتش در تشخیص صداها و ادبش درس عبرتی است )
• واتسون ( که بی حاشیه بود و پرغاشیه. مهربان و متواضع)
• لوهارپر ( که دوستی مظلوم و دوست داشتنی که صداقت و صفایش همیشه همراه اوست)
• بولیت ( که عشق سینما بود و موسیقی. دل بود و کار. دلدار بود و دلنشین)
• سناتور ( که در فیلم دیدن سناتور بود و تک. در محبت آدمیرال بود و تک پر)
• جان اسنو ( که با شمشیر پنجه بلند والریائی اش بجای کشتن وایت واکرها ، دل ما را مسحور صفا و صداقتش کرد)
• آمادئوس ( که خودش میداند چقدر دوستش دارم و چقدر بر علمش در ادب و ترجمه اجر مینهم و غریب رفتنش مرا به واقع سوزاند)
• بهزاد ستوده ( که در عین غرور آنقدر دوست داشتنی و باوفاست که همیشه بیاد تک تک ماست در آنسوی زاینده رود)
• (بقیه را اگر نام نبردم بخاطر جدید بودنشان بود نه اینکه مهری بر از آنها نداشته باشیم)
  

• زاپاتا (دوستی قدیمی که علمش و خودش همواره مورد احترام من بوده و هست. همان نمام ها و سخن چینان گاه مرا از دست زاپاتا و گاه او را از دست من عصبی و دلخسته کرده اند. از من پیش او بد گفته اند و از او پیش من. عیبهای داشته و نداشته او را پیش من شمرده اند و عیبهای مرا پیش او. و نتیجه اینکه بدون آنکه ما حتی شماره تلفن هم را در این سالهای طولانی داشته باشیم و حتی کلمه ای باهم درد دلی واقعی کرده باشیم ، از هم دور و غریب با ذهنیاتی که دیگران از ما پیش هم ترسیم کرده اند مانده ایم. هرگاه در جمع ، من سعی در برطرف کردن این سوتفاهما کردم بلافاصله سروکله همان نمام ها پیدا شد تا اجازه ندهند سو تفاهما به حسن تفاهم ها تبدیل شود)
  

• زینال بندری ( که علمش را همواره ستوده ام. و ادب و صبرش را . و حتی بی حاشیه بودنش را. در این مدت شاید من مقصر بودم که با رفتاری نادرست - که اعتراف به آن میکنم و میدانم که اعتراف به گناه خود یک امتیاز است تا نقص - باعث رنجیده خاطر شدن زینال عزیز که خیلی دوست داشتم و دارم که روزی شماره تلفنش را داشته باشم و باهم ترکی صحبت کنیم تا بداند که چقدر دلهای ما بهم نزدیک است. زینال بندری دوستی بسیار حساس است مصداق شعر سهراب سپهری که : بسراغ من اگر می آئید نرم وآهسته بیائید ، مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهائی من . و من مقصر بودم که با تنهائی او نرم و آهسته مدارا نکردم نه او. او هرگز پشت سرم صحبتی نکرد . هرگز به من سخنی بد نگفت. هرگز مرا متهم نکرد. اگر گاهی عصبی شد و چیزی گفت یا به تحریک کسی بود یا سوتفاهم بود یا برای اصلاح و دلسوزی نقد میکرد و یا بخاطر خطای داشته و نداشته من یا بروبیکر بر ما جوشید. هدفش اصلاح بود تا تخریب و سرزدن هر روزه اش گواه این مدعاست. زحمتی که او روی دایره المعارف ها و بخصوص روی فهرست برداری و لینک دهی فیلمها کرد چیزی نیست که براحتی و با چند ابرو بالا انداختنش از یاد برود. او بی ادعاترین - اقلا پیش من - بود و هست)