این مصاحبه را که خوندم دلم کباب شد. اینم سرنوشت کسیکه پرطرفتارترین برنامه رادیویی را در ایران ساخت.

(۹-۵-۱۳۹۵ ۰۵:۴۳ صبح)'جیسون بورن' نوشته شده توسط:  

با حضور: منوچهر نوذری، حسین عرفانی،شهلا ناظریان، اصغر افضلی، پرویز ربیعی، علیرضا جاویدنیا، بیوک میرزایی و... 














 

نقل قول:ممکن است بارها و بارها این جمله را از همکاران من شنیده باشید که رادیو سراسر خاطره است. اما تمام شب تا صبح بیدار ماندن‌ها، تماس‌های شنوندگان و ارتباط با همکاران برای من خاطره است. زندگی من در طول سال‌های فعالیتم با رادیو تنظیم شده است. یادم است یک شب که مرحوم منوچهر نوذری مجری برنامه بود، مادری با برنامه تماس گرفت و از پسر خود که دیر به دیر به او سر می‌زد، گلایه کرد. آقای نوذری در جواب به او گفت اگر پسرت را درست تربیت می‌کردی این طور نمی‌شد. چون از کوزه همان برون تراود که در اوست. من ضبط را متوقف کردم و به آقای نوذری گفتم به هر حال حرمت مادر واجب است و نباید این جمله را می‌گفتی و از او خواستم گفته‌اش را اصلاح کند و ایشان با کمی دلخوری که شنونده متوجه آن نشد، پسر را نصیحت کرد و مادر را دلداری داد. هفته پس از آن به من گفت من در طول هفته به این فکر می‌کردم که اگر گفته‌ام را اصلاح نمی‌کردم مردم از دستم خیلی ناراحت می‌شدند و از من بابت تذکر آن شب تشکر کرد. با آن‌که ایشان از من بزرگ‌تر بود، اما در مقابل نظرات دیگران بسیار انعطاف‌پذیر بود.