اساس مطالب سینما کلاسیک بر صدا استوار است. این صدا میتواند در عرصه دوبله ، یا رادیو و یا حتی خوانندگی باشد. در بخش دوبله سینماکلاسیک بشکلی کامل به این وادی از هنر پرداخته شده است. گویندگان رادیو بر گردن سینماکلاسیک به نوعی حق دارند که از آنها هم بواسطه صداهای ماندگارشان یاد شود. اکثر این هنرمندان دستی در دوبله یا سینما و تئاتر هم داشته اند. در این تاپیک به معرفی مختصر این هنروران که برخی از آنها دیگر در میان ما نیستند خواهیم پرداخت


علی تابش



علی تابش در سال 1304 بدنیا آمد . در سال 1327 (در 23 سالگی) آغاز فعالیت هنری خود را با نقش آرشین مالالان در تئاتر فرهنگ آغاز کرد و بعدها در تئاترهای تهران ، فردوسی و پاریس ادامه داد. سپس رو به سینما آورد و در بیش از 27 فیلم سینمائی به ایفای نقش پرداخت. یکی از بیادماندنی ترین نقشهای وی در سینما بازی در نقش یک زن در مادمازل خاله بود که بعد ها اکبر عبدی  آنرا در آدم برفی اجرا کرد و بعدها کسان دیگر چنین به چنین نقشهائی روی آوردند.


تابش در نقشی زنانه

تابش سپس گام به رادیو نهاد و در اولین گام ، به گفتن آگهی های تجاری و بازرگانی همت گماشت. در سال 1335 بشکل جدی وارد نمایشهای رادیوئی شد و صدایش  را در برنامه هائی چون قصه شب ، شما و رادیو ، زیر آسمان کبود و گفتنی ها به گوش همگان رساند.
با وجودیکه تحصیلات خاصی نداشت اما در عرصه صدا آنقدر نبوغ داشت که همزمان در چندین نقش ظاهر میشد و واضح است توان بازی در چند نقش متقایل و همزمان در یک نمایش رادیویی تا چه حد مشکل و توانفرسات.
پیشینیان  ما او را با شخصیتهای خاصی که در رادیو خلق کرد می شناسند. مشهورترین تیپ هائی که تابش خلق کرد عبارتند از : خوش نقش ، غلط انداز ، دسیکا ، فلفلی ، خوش خنده ، نستعلیق و تک مضراب
تابش در نمایش سریالی قصه های مجید که در دهه 50 از رادیو پخش میشد نقش مجید را بازی میکرد که یکی از شاهکارهای او در عرصه رادیوست.
وی  از اواسط دهه 50 از عرصه هنرکناره گیری کرد اما برای مدت کوتاهی در اوایل سال 57 مجددا و با وساطت منوچهر نوذری به رادیو برگشت.
این هنرمند بزرگ عرصه صدا در نهایت در سال 1376  در نهایت گمنامی ! و سکوت رسانه ها چشم از جهان فرو بست.

روحش شاد و نامش ماندگار


از راست به چپ و نشسته ها : اکبر گلپایگانی - منوچهر نوذری - علی تابش - ایرج - حمید قنبری - مستجاب الدعوه - ناصر ملک مطیعی