ارسال: #1

بدون شک میتوان ادعا کرد  بهروز وثوقی نه تنها یکی از بهترین بازیگران تاریخ سینمای ایران است بلکه میتوان به جرات ادعا کرد او بهترین بازیگر کل تاریخ سینمای ایران در پیش و پس از انقلاب نیز هست .

اینکه او در کجا بدنیا آمد ، از کجا شروع کرد
چگونه به دوبله راه یافت و چطور سر از سینما درآورد
اینکه چگونه برای بازی در فیلمی چون سوته دلان مدتها به آسایشگاه روانی رفت و آمد میکرد تا برای نقشی که قرار است بازی کند با حالتها و رفتارها و گفتارهای معلولین ذهنی آشنا شود
اینکه برای بازی در فیلم گوزنها چند ماه با معتادهای حرفه ای دم خور شد تا با جزئیات حرکات و گفتار و روحیات آنها آشنا شود
اینکه ساواک چگونه با او بر سر فیلمی چون گوزنها و قیصر برخورد و او را تهدید کرد
اینکه چطور شد بهروز سر از دربار درآورد
اینکه چرا رفاقت طولانی اش با پوری بنایی منجر به ازدواج نشد
اینکه چگونه با گوگوش ازدواج کرد و چرا جدا شد و چرا بعدها هرگز اجازه نداد کسی درخصوص این ازدواج و طلاق صحبتی کند
اینکه چه جوایزی و بخاطر چه فیلمهائی و با چه ماجراهائی دریافت کرد
اینکه پس از گذر از آبها این روزها در آنسوی مه چه میکند
اینکه از ازدواج جدیدش چقدر راضی است
اینکه بر سر تک تک فیلمهایش چه ماجراهائی داشت
اینکه هم بازیهای او در فیلمها از او راضی بودند یا نه و نظرشان نسبت به او در آنزمان و بعدها چه بوده و هست
و ...
را در همین تاپیک دنبال کنید
 
با توجه به اینکه بهروز عزیز اینروزها دستی در نت و شبکه های اجتماعی هم دارد از ایشان درخواست خواهیم کرد به موازات پیشرفت این تاپیک از ناگفته ها و خاطرات خود نیز در اینجا (که بخواست خدا کاملترین مرجع زندگینامه ایشان خواهد شد) بگوید.
 

 
 

ارسال: #2

ساعت 5 صبح روز بیستم اسفندماه سال 1316 هجری شمسی مطابق با یازدهم مارس 1938 میلادی در شهر خوی آذربایجان غربی (که آنزمان نام استانش فقط آذربایجان بود) در خانواده ای اصیل فرزند پسری به دنیا آمد که اولین فرزند این خانواده هم بود. پدربزرگش (از طرف مادر) جعفرزاده چهرقانی امام جمعه تبریز بود و در شب هفتم تولدش نام خلیل را در گوشش صدا زد و نامش را خلیل گذاشت و همان شب ساعت و روز و سال تولد این بچه و نامش را پشت جلد قرآنی که در منزلشان بود نوشت. اهل منزل با این اعتقاد که خلیل در روز خوبی متولد شده بعدها او را بهروز (به معنی بهترین روز) صدا کردند و کم کم نام اصلی و شناسنامه ای اش فراموش شد.

پدر و پدربزرگش از نژاد خان ها  مالکان خوی بودند. اصالتا اهل مرند بودند و فقط خانواده بهروز در خوی زندگی میکردند و مابقی خویشان در مرند ساکن بودند.

بعد از بهروز خانواده دارای فرزندان دیگری هم شد. برادر کوچکترش فیروز بود و بعد از فیروز دو خواهر دیگر بنامهای گلدون و مهین هم با هم یکسال اختلاف سنی داشتند به جمع خانواده اضافه شد و تعداد بچه ها (تا آنزمان) به 4 رسید.

بهروز سربازی (یا همان دوره اجباری) را انجام داد و پس از بازگشت به خانه سر مزرعه و املاک پدر و پدربزرگش مشغول زراعت و کار شد . همزمان با وقوع جنگ جهانی دوم و مبارزات قومی فرقه ای در آذربایجان که بین خان ها و دموکرات ها و خان زاده ها و مالکان و ارباب ها درگرفت خانواده بهروز تحت فشار قرار گرفت. پدرش برای حفظ جان خانواده همسر و 4 فرزندش را برمیدارد و با اتوبوس به تهران کوچ میکند. سفری طولانی و سخت...




 (مطالب این تاپیک در هیچ جای نت وجود ندارد و برای اولین بار ارائه میشود. در صورت کپی یا نقل مطالب ، ذکر نام سینماکلاسیک الزامی است. در نقل مطالب این تاپیک از منابع مختلف استفاده گردیده که پس از تکمیل نامها کل منابع در همین سایت ذکر خواهد گردید)
 

 

 

ارسال: #3

پدر بهروز در تهران در شغل راننده در اداره بهداری مشغول کار میشود ... سالهای مشقت باری را همراه با تنگدستی سپری میکنند. دو خواهرش (گلدون و مهین) در اثر حصبه و بعلت عدم دسترسی به دکتر و دارو (بخاطر همان فقر) فوت میشوند. پس از مدتی عموی بهروز هم با خانواده در تهران به آنها ملحق میشود اما پنج شش دائی و سایر بستگان در آذربایجان می مانند... پس از مدتی وضع آنها رو به بهبود میرود اما مجددا سفر دیگری در راه است. پدر را بواسطه شغلش به اصفهان منتقل میکنند و بهروز مدرسه و دوره ابتدائی را در اصفهان آغاز میکند. درآمد پدر بهتر میشود و ارتقای شغلی میگیرد و به سمت رئیس نقلیه بهداری شهرضا منتقل میشود و مججدا خانواده ، خانه بر دوش راهی شهرضا میشود و بهروز ادامه درس و مدرسه را در شهرضا پی میگیرد.

یکسال در شهرضا می مانند. شهرضائی که آنها در آن زندگی میکردند در آن روزها خیابانهائی خاکی داشت... بهروز مدرک ششم ابتدائی را در کنار تصدیق رانندگی (گواهینامه رانندگی) در شهرضا میگیرد و خانواده مجددا به اصفهان برمیگردند. بهروز میگوید در منزل ما ، همه ترکی صحبت میکردند جز من که حرف زدن را در مدرسه و به فارسی یاد گرفته بودم. اما ترکی را میفهمیدم و اگر نمیفهمیدم که کلاهم در منزل پس معرکه بود اما در صحبت به زبان ترکی مشکل داشتم.

اصفهان ، آغاز علاقه بهروز به سینماست. نوجوانهای آن روزگار به سینما علاقه وافری داشتند و بهروز از غافله عقب نمی افتد. دوره ای که از آن صحبت میشود دوره تاخت و تاز فیلمهای خارجی است. از تارزان بگیرید تا سریال شزم که در تلویزیون سیاه و سفید خانه دنبال میکند.

اولین فیلم ایرانی بنام ولگرد را با شرکت ناصر ملک مطیعی می بیند و شیفته فیلم و بازیگرش میشود. از نظر او در آنزمان ناصر بهترین هنرپیشه است و عالی بازی میکند. این علاقه ، او را برای دیدن مجدد این فیلم (تا 5 یا 6 بار) به سینما می کشاند و این درحالیست که پدر و مادرش بشدت مخالف سینما بودند و او مخفیانه و بدون کسب اجازه از آنها به سینما می رفت.

خانواده پس از مدتی راهی تهران میشود و این درحالیست که به تعداد فرزندان اضافه شده است و بهروز سه برادر کوچکتر از خود هم دارد : چنگیز ، بهزاد و شهراد. در تهران ، شیفتگی اش به ناصر کار را تا جائی پیش می برد که چندین بار به عکاسخانه (عکاسی) میرود و با پرداخت پول میخواهد که او را بشکل ناصر ملک مطیعی درآورند و با آن هیبت از او عکس بگیرند.



کلاس هفتم را در که آغاز دوره دبیرستان در آنزمان بود در دبیرستان بابک (در میدان رشدیه تهران) ثبت نام میکند و این درحالیست که منزل آنها در سه راه اکبرآباد است. و سه راه اکبرآباد نزدیک سینمائی است به نام ناتالی در کوچه ای خرمشهر نام. بهروز نه در شهرضا و نه در اصفهان و نه در تهران دانش آموز درس خوانی نیست. آوارگیها و غریبی ها از او یک دانش آموز بی علاقه به درس و مدرسه ساخته است. اما در آنروی سکه ، او به ورزش و زنگ ورزش و بخصوص به بسکتبال علاقه وافری دارد. هرچه در درس پس میرود ، در ورزش از دیگران پیشی میگیرد. در بسکتبال کاپیتان تیم میشود و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش روی برمیدارند. در شنا و شیرجه در سطح مدارس منطقه به مقام قهرمانی هم میرسد و حتی سر از فوتبال هم درمی آورد...

ارسال: #4

بهروز وثوقی عکس یادگاری خود را با اصغر فرهادی منتشر کرد